Labrador reu Baco, 3 jaar oud, werd vorige week uitgelaten in Delftse Hout en ging er toen vandoor.
Na een half uur kwam hij terug en hij wandelde met zijn baas naar huis in de TU wijk.
Thuis aangekomen kreeg hij plotseling spierkrampen die zeer hevig werden en uiteindelijk leken op een epileptiforme aanval.
Baco kwam met spoed naar de praktijk, werd liggend binnen gedragen en had ernstige spierkrampen waardoor hij oververhit geraakt was (T 41,3oC).
Hij had een normaal bewustzijn want hij keek je aan als je tegen hem praatte.
Verder was er geen sprake van braken/diarree/speekselen of vernauwde pupillen.
We dachten aan een vergiftiging (onbekend welke) en hebben hem infuus gegeven en gekoeld door hem te overgieten met 96% alcohol.
Verder kreeg hij eerst diazepam tegen de krampen maar dat hielp slecht waarna we hem een narcose middel gaven dat beter hielp om de krampen te onderdrukken.
Na contact met het vergiftiging informatie centrum werd duidelijk wat de oorzaak moest zijn namelijk een vergiftiging met een Tremorogeen mycotoxine.
Dat is een gifstof gemaakt door een schimmel die Baco waarschijnlijk had binnen gekregen door het eten van bedorven voedsel.
Gedurende de avond kon hij niet staan en werd liggend verpleegd met infuus terwijl de krampen wat afnamen.
De volgende morgen was hij gelukkig sterk verbeterd en liep hij weer redelijk goed maar wel nog wat stijf (spierpijn!!).
Het infuus werd verwijderd en hij kon naar huis waar hij na enkele dagen volledig hersteld was.
Dit geval leert dat bij een vergiftiging echt niet altijd opzet in het spel hoeft te zijn omdat er in de “natuur”ook gif voorkomt dat voor ernstige problemen kan zorgen.
Door hier rekening mee te houden kan soms een hoop onnodige onrust worden voorkomen.
Wie er meer over wil lezen klikt hier. (engels)
Pieter Haringsma
